Yargıtay’da neler oluyor sorusunun yanıtı tarihte gizli: ‘’Başını isterük !!’’

Osmanlı’da sadrazamları öldürmekle aranan çözümler bulunamadı ama bu linç psikolojisi hala sürmekte. Ben de bir zamanlar gençken bu psikoloji içindeydim. 1970’li yıllarda sanıyordum ki devrin başbakanı iktidardan giderse her şey yoluna girecek. Nitekim gitti de; ama hiçbir şey değişmedi. Tıpkı sonraki geliş gidişlerinde değişmediği gibi.

Şimdi Yargıtay Başkanı’nın başı isteniyor. Büyük olasılıkla da bu başkan gidecek. Hakimlikte kural böyledir : hakimlerin cezalandırılmaları için suçlu olmaları gerekmez; ‘’dile düşmeleri’’ yeterlidir.

Peki bu sonuç ‘’Yargıtay’da Neler Oluyor’’ sorusunun çözümü mü?

Sorunu belirlemek ve yakınmak çok kolay.. Çözüm bulmak çok zor. Polisiye tedbirlerin işe yaramayacağı belli. Başka bir sistem olmalı ki Yargıtay’ın telefonları dinlenmek zorunda kalınmasın..

Şimdiye kadar konuştuklarımız arasında çözüme katlı olabilecek iki öneri var :
1- Kararların yayınlanması (bu öneri binlerce karar nerede nasıl yayınlanacak; bunca kararı kim takip edecek gibi soruları da içermekte)
2- Kararların gerekçeli olması (bu öneriyi şiddetle desteklemek lazım)

Ancak bu iki önerinin de çözüm olmayacağı belli. Kararlar arasında çelişkilerin belirlenmesi pratikte kimseye yarar sağlamayacaktır. Kararlar yanlış olabiliyorsa, gerekçeler de saçma yazılabilir.

En iyi öneri Yargıtay’dakilerden gelmeli. Çünkü Yargıtay’da olup bitenler en çok Yargıtay’dakilere zarar verecektir.

Saygılarımla

Bir Dost