Sayın Şeker,

Yeni eserinizi büyük bir ilgiyle ve hukuksal/fikrî doyumlara garkolmuş bir ruh haleti içinde okudum. Medeni yargılama hukukuna hakim ilkeler ile normatif düzenlemeler arasındaki ilişkiyi somutlamada gösterdiğiniz başarı, hakikaten etkileyici... Okuyucunun, adalet idealine gönül vermiş bir hukukçuyla muhatap olduğu daha ilk satırlardan itibaren anlaşılıyor...

Benimsenen dil ve üslup tercihinin ve taşıdığı derinliğin ise ayrıca takdir edilmesi gerekir. Diyecekleri olmak ve meramını eksiksiz anlatmak isteği/kaygısı, eserin sağlaması beklenen faydayı istihsal edeceğine dair beslenen umut ve inanç, ifade dili ve mana kudretini zirvelere taşımış. Bu bağlam içinde, dogmatik hukuktan yola çıkılarak yapılan bir çalışmanın, hukuk felsefesi/sosyolojisi ve sosyal/psikal disiplinler ve sağlam bir düşünsel arka planla nasıl zenginleştirilerek sunulabileceğini de gözler önüne sermiş oldunuz.

Eserin okunmasının, görüş ve saptamalarınızın dikkate alınmasının, her meslekten hukukçuya, uygulayıcılara ve bilhassa yeni usul yasasının (ön inceleme kurumunun) hedeflediği amaçlara varmasında önemli bir katkısı olacağına kuşku bulunmuyor.

Hukukta "gerekçe"nin adeta DNA'sını ortaya koyduğunuz dev çalışmanızdan sonra, hukuk ve meslek hayatımıza yaptığınız bu yeni ve önemli katkıdan dolayı sizi yürekten tebrik ediyor, teşekkürlerimi sunuyor, başarı ve üretkenliğinizin devamını diliyorum.

Saygılarımla.