İstanbuldan küçük; fakat özünde büyükçe bir şehirde Hakim Bey'in 'Müzakere için ara veriyoruz, sizleri dışarı alabilir miyiz ' demesiyle, salondaki yaklaşık 40 avukat dışarı çıktık. DGM den bozma bir ağır ceza mahkemesi burası.. Müzakere şimdi biter, birazdan biter, duruşmada mevcuttuk, gidemeyiz yüzümüze tefhim lazım, bekleyelim... çaylar söylenmiş içsinler çağırırlar, demlik mi söylediler yoksa? yarım saat oldu... kapının önündeki bankları da kaldırmışlar oturacak yer de yok... ama kabahat benim.. ne diye topuklu ayakkabı giymişim ki.. neyse şimdi çağırırlar.. 1 saat oldu... içerde biri mi öldü acaba?

Bir avukat arkadaşın kapıyı çalmasıyla, kapının 'müzakere devam ediyor diye suratına kapanması bir oldu... Nerdeyse keşke biri ölmüş olsa içerde diyecek kadar kendimizi kaybediyoruz.. 1, 5 saat ... insaf ya.. bizim hiç mi işimiz gücümüz yok.. hadi bırak onu.. bizim canımız yok mu? 3 tane hakim orda oturup çayını içip müzakere edecek diye biz kırk kişi dışarda beklemek zorunda mıyız? 3 tane hakim içeri geçseler müzakerelerini orda yapsalar bizde bari salonda,serin serin, belimiz rahat otursak olmaz mı?

Şehrin Baro Başkanına söylemişler, bizim adımıza bu mahkeme başkanı ve üyeleri ile konuşun demişler... fakat yağıp gürleyerek, nasıl olur böyle şey diyerek giden sayın başkan hakimleri haklı bulup dönmüş... Onlar hep haklı biz hep cezalıyız zaten.. neyseki cezamız şimdilik kapıda iki ayak üstünde durmak...itirazı olan varsa salonu hepten terketsin durumu...