Gündelik yaşamda cinsiyetçi önyargılara dair bir link ya da bir haber paylaşmayacağım çünkü birinci elden kendi yaşantımdan bahsetmek istiyorum..

İşimiz gereği sürekli farklı yerlerde olmamız gerekiyor. Geçmişte akademisyen olan eşim de bu sebeple belirli sürelerle bizden ayrı kalması gerektiğinde kızımız ve ben geride kalan olduğumuzda sıkıntı da tepki de olmadı. Aynı durumda kalan kadın olduğunda ise yani geride kalan baba ve kız olduğunda ise yakın çevreyi bırakın akademisyenler dahi bunu daha farklı algıladılar.

Zaman zaman çocuğunuzu ihmal ettiğiniz ya da edebileceğiniz hissettirilerek yaşadığınız kendi rekabet ve işyükünüzün yanısıra bir de duygu sömürüsüne maruz kalıyorsunuz. Aynı çalışma koşullarında yer alan bir kadın ve bir erkeğe yöneltilen farklı eleştiriler ve tutumlar cinsiyetinin kadının önünde bir engel haline getirilmeye çalışılmasından başka nedir ki?