Önümüze çıkan engellerle mücadele ederken tükettik ömrümüzün en güzel anlarını.Hayatın en acı yanlarını koca bir gülümseme ile bertaraf ettik.Kaybettiklerimizin ardından göz yaşı,kazandıklarımız içinse kahkahalar bıraktık geriye.Yine de hep önümüze baktık.Yeni acılar,yeni sevinçler ve tükenmez umutlar kattık ömrümüze.Kabuk bağlayan yaralarımızı kurcalayanlara,sevincimizi ve umutlarımızı baltalayanlara ses çıkarmadık.Dileklerimiz hep güzellikler adına oldu,Ah etmedik.Sevdik sevilmedik,sevildik sevmedik.An geldi düştük yaraladık kendimizi ve kalbimizi.Bazen tutup kolumuzdan kaldıran şevkatli bir el oldu yanı başımızda bazen de merhametsizce gülen bir yüz.Yine de hafızlarda bıraktığımız gülen bir yüz ve umut dolu bir çift göz.Akıllarda kalan son söz:Bu hayatta ya tozu dumana katarsın ya da tozu dumanı yutarsın...