Müvekkil 25 günlük evli. Müvekkil ile eşi yaklaşık 10 ay çıktıktan sonra evlenme kararı almışlar ama kızın ailesi evlenmelerine müsaade etmemiş. Daha sonra kadın baba evinden kaçarak müvekkile geliyor ve 4 gün kocanın bir arkadaşının evinde kalmışlar. Daha sonra maddi imkanları olmadığı, bağımsız ev açamadıkları için beraber kocanın babasının evinde kalmaya karar veriyorlar. Kaçtıktan yaklaşık 10 gün sonra nikah kıyıyorlar. Nikahtan önce kadın kayın pederinin evinde eşinin 2 yıl kalan okulu bitinceye ve askerliğini yapıncaya kadar kalmayı kabul ediyor. Nikahtan yaklaşık 2 hafta sonra kadın kayın pederinin evinde onlarla birlikte yaşamak istemediğini, ayrı ev istediğini kocasına söylediğinde müvekkil de daha önce konuşup anlaştıklarının şu anda ayrı bir eve çıkmalarının mümkün olmadığını söylüyor. Kadın 1-2 hafta daha kayın pederinin evinde kalmaya devam ediyor. Evliliklerinin 25. gününde kadın eşyalarını topluyor ve anne babasının gelmesiyle evi terkediyor. Ama eşini de hala seviyor ve ayrılmak istemiyor. Aile baskısıyla evi terkediyor. Benim müvekkilim koca. Müvekkil de eşinin "daha önce ev konusunda anlaşmış olmalarına rağmen, kendi evlerine çıkmak istemesini ve evi terk etmesini kabul edemiyor ve boşanmak istiyor. Kadın ise boşanmak istemiyor. Boşanma davası açtığımızda mahkeme müvekkili haklı bulur mu? Bu konuda Yargıtay kararı araştırdım ama bulamadım. Yardımcı olursanız sevinirim...