Ne güzel,… bu tartışma bitti….

İlkel ve bilgiden dayanaksız hamaset duygularımız tatmin oldu, rahatladık….

Kimimiz okumayı denediğimiz, ama anlayamadığız için yarıda bıraktığımız kitaplarından söz ettik.

Kendi anlama kapasitemizin yetersiz olabileceğini düşünmeksizin, onun edebiyatçı kimliğini küçümsedik…

Öyle ya, biz hep en iyi anlayan ve en iyi değerlendirendik….Neden bizi almazlar ki Nobel değerlendirme komitesine….

Kimimiz “”bu topraklarda öldürülen ermeni ve Kürtlerden söz ettiği için yargılayıp aşağıladık.

Bir an bile, “acaba söylediklerinde gerçekten bir gerçeklik payı var mı” diye düşünmeksizin….

Kimimiz aynı anda hem savcı, hem de savunmayı reddeden hakim konumunda suçlayıp yargıladık ve hüküm verdik.

Kimimiz bu değerli milleti bir avuç çil çil dolara sattığını söyledik.

Aydın olmadığını vurguladık kendi aydın düşüncelerimizle….

Bir tek Orhan Pamuk’ un bizzat kendisi yoktu bu alanın içinde…

Cevap hakkını kullanması olanağı da yoktu….

Ve biz bu rahatlık içinde atıp tuttuk, aşağılayıp hakaretler ettik…

İlkel hamaset duygularımızı tatmin ettik,… onu ve kişiliğini ve edebiyatını çiğneyerek…

Ve şimdi rahatladık…Tartışma bitti….

Ama bir tek Orhan Pamuk yoktu söz hakkı olan ve bunu bu alanda kullanabilecek…

Ve bunun verdiği rahatlığı sonuna kadar fütursuzca kullanabileceğimiz boş ve savunmasız bir alanda söyledik tüm sözlerimizi….

……..

Şimdi, bütün katılımcılara bir soru soruyorum: !!!

Bu tartışmanın içinde Orhan Pamuk olsaydı ve cevap hakkını kullanabiliyor olsaydı, kim aynı şeyleri söyleme cesaretini bulabilirdi…

Ya da kim, bir panelde onunla yüz yüze böyle bir tartışma biçimiyle aynı şeyleri söyleyebilirdi…..

Kim….????

“Evet ben, sözlerimin arkasındayım, Aynı sözleri bizzat Orhan Pamuk’ un yüzüne karşı da söyleyebilirim” diyenler…..

Varsa eğer parmak kaldırsınlar…

Evet parmak kaldırsınlar ve görelim….Kim…???


Merhaba.