Mutluluk dediğimiz şey hayattaki beklentilerimizle elde ettiklerimiz arasındaki uyumdur. Çoğu zaman hayatı dikensiz gül bahçesi gibi görmek ister bu nedenle her olumsuzlukta da yıkılırız. Uzak doğu felsefesi "hayat acıdır" derler her olumlu şeylerde mutlu olurlar. Olumsuzlarda mutsuz olmamız "hayat güzeldir" deyip tezatlardan arındırıp şaplonladığımız içindir.Esasında hayatta çelişkilerin olması hayat ve biz insanlar açısından tamamlayıcı parçadır. Çünkü hayvanlar tezatları yaşamaz. Ya da melekler için günah sevap yoktur. Veya robot ritimli canlılar olmamız gerek tezatları yaşamamak için. Oysa irade varsa seçme hakkımız varsa insan olarak varlığımız o zaman vardır. Tezatların olması kaçınılmazdır. Uçurumlar nerde olur? En yüksek zirvelerin hemen yanıbaşında. Hayatın uçurumları varsa en yüksek zirveleri de vardır. Neden zirvelere değilde uçurumdaki boşluğa odaklanalım.
Mevlana neyi arıyorsan O'sun der. Seçim hakkımızı ona göre kullanalım zirveler mi? uçurumlar mı?