Arkadaşım araştırman için sonuç doğurmasa bile defaatle teşekkürler..
Kendi sorunlarımdan bahsedeyim...
1- Büyük şehirlerde(Özellikle İStanbul)baronun tek binadan kontrolü ve iletişimi sıkıntı çıkarabiliyor. Örneğin oturdugum yerden baroya gitmem yaklaşık iki saatimi alıyor. Dönüşümü de hesap edersek 4 saatim baroya ulaşmaya gidiyor.

2- Bir avukatlık bürosunda çalışayım mantığıyla hareket edilince, avukatlar da sizi takip elemanı yapma mantığıyla hareket ediyor. Yani avukatlık için değil de takip için yetiştirilmiş oluyorsunuz.

3- Maddi sıkıntı gerçekten bezdirici derecede. Çalışmak yasak, başka bir işle meşguliyet yasak. Bırakın bunları ilk 6 ay avukatın yanında dahi olsun çalışmak yasak. Kredi imkanları sınırlı. Türkiye'nin de açlık sınırında olan bir ülke olduğunu da hesaba katarsak vay stajyerlerin haline...

4- Stajyer dernekleri ya çok az ya da yoklar. Ben hiç rastlamadım, rastladıklarım da yardımdan acizdiler.

5- Derdinizi anlatabileceğiniz insanlar aileniz ve arkadaşlarınız. Bunların haricindeki herkez sizi dertlendirme telaşesi içinde.

6- Okuldan gelen okuma alışkanlığının pratikleşme sürecinde körelmeye başladığına tanık olan çoktur. Ancak söylemek istediğim her avukatın aynı zamanda bir bilim adamı olması, dolayısıyla sürekli kendini geliştirmesi. Ancak somut staj usülünde bu nerdeyse imkansız.

7- Asliye, sulh mahkeme staj dönemlerinde kalemlerdeki memurlar sizi memur gibi kullanabiliyorlar. Hatta ordaki memurlar kendilerini "Lord" zannedip neredeyse en ufak bir hatanızda sizin kellenizin vurulacağı emrini verecekmiş gibi davranıyorlar.

8- Tüm bunlardan daha hazin ve daha vahim bir durum var ki o da her stajyerin kesinlikle söylediği şeydir:
"Ben okulda hiç bir şey öğrenmemişim! Öğrendiklerimi de unutmuşum!

İyi çalışmalar