Mevcut şartlara bakıldığında kusur dağılımı yerinde gibi görünüyor. Çünkü iki yaşındaki çocuğun olayınızda babasının bakım ve gözetiminde olduğu açıktır. Verdiğiniz örnekle olay arasında illiyet bağı olmadığı kanısındayım. Yani ayağına çağırıp satış yapması,dükkana girip de satış yapması veya telefon açıp malları dükkanın önüne bırakıp gideceğini söylemesi vs farklı konulardır diye düşünüyorum. Şöyle bir örnekte haklı olabilirdiniz belki. Sürücü satış yapmak üzere dükkana girer,satışı yapar,çocuğu dükkanda görür,işi bitince çıkar,ardından baba satıcıya birşey söylemek üzere çıkar ve peşinden de çocuğu gelir. Sürücü dükkanda daha evvel çocuğu gördüğü için dükkandan fırlayabilir diye düşünüp daha dikkatli olmalıydı vs. denebilir ama bu bile biraz zorlama oldu.