1_Olayda meşru müdafa vardır. Kişi kendi hayatını başka türlü kurtarma şansı yoksa sonuç bellidir.
2_Hukuk daima yapılacakların çok önceden karara alınması şeklinde işler yani olay doğumu sonrası uygulanacak karar oluşturulmaz.Eğer alınan karar baştan soyut olarak alınırsa hangisinin o eli silahlı adamın eline geçeceği belli değildir bu sebeple eminim hiç kimse önceden kendini de vurabilecek bir karara oy vermezdi.
3_Şu bir gerçek ki ele verilen kişinin toplum sayısı üstünlüğünden daha fazla işe yarayan gücü de olabilmektedir ülkelerde ve onlar sayı üstünlüğüne çok çok daha üstün gelebilmektedir.
4_Hukuk sayıya göre çalışmaz Adalet(Eşitlik, insana yakışırlık-karşındaki insan ise onu da kendi yerine koyarak ölçmek-) üstüne çalışır. Haksızlık varsa tazminat vardır, suç varsa ceza vardır.
5_Kamusallıkta OYBİRLİĞİ esası olsa idi bu sorunun cevabı daha kolay olurdu sanırım.
6_Hukuk bana dokunmayan yılan bin yaşasın mantığı ile asla yaşamaz. Birgün bir başına kalırsın ve güç birliği yapacağın kişileri tek tek satmış olursun salt egoizm için.
7_Hayatta iki kişi olsa idi ve kişilerden biri ölmek zorunda kalsa idi sanırım insanlar sosyal bir varlık olmak üzerine temellenmiş ise B şahsı duvarla muhabbet edemeyeciğine göre sanırım A şahsını asla satmaz idi.
8_ Burada asıl sorun sanırım BİREYLERİMİZİN kamusallık kavramını benimsememiş olmalarından ileri gelmektedir. Aile gibi düşünülse kimse babasını-çocuğunu satmak istemezdi sanırım. Kamusallık bu boyutta düşünülmüyor. Üzgünüm.