penceremin önünde,kuşlarla dostluk kurdum...
uzak dıyarlardaki,duygudaşımı sordum..

kim bilir şimdi nerde?
saat gibi kurulu,
o da Allahın kulu...
bedeniyle ruhuyla
olduğu yere ait...

beynimdeki şablonla,
birebir örtüşecek...
ancak hiç gelmeyecek..
görünmeyen zincirle,
ölümüne bağlanmış
kalbi gözü dağlanmış...

ağlamak ,feryat,figan
odam adeta zindan..
sadece kuşlar dostum...

akdevrim.07.06.06.istanbul..