Alıntı: Yazan Av.Habibe YILMAZ KAYAR Dünyanın en güzel çorbası. ------ Bir kadın,aniden kalktı,telefona uzandı,numarayı tuşladı. --Doktor,operasyona hazırım.Beklemeyelim ağustos ayını.O zamana kadar kimbilir kaç saatim mutsuz geçecek.Bunu istemiyorum. Tamam dedi doktor.Gün saat yer kararlaştırıldı. Aynı kadın,başka tel numaraları tuşladı.Operasyonda sırasında ve sonrasında yardım alacağı kişileri aradı .Sonra işi ile ilgili kusursuz bir plan hazırladı.Yapılacak işleri sıraya koydu ,1.5 günü vardı. Perşembe,soluk soluğa geçti.Herşey yolunda.Öğle arası yediği tosttan başka bir şey yemedi. Cuma :Kahvaltıda bir bardak çay.Yine işler,işler...Eve geldiğinde 11.30 .Hastane için gerekli eşyaları hazırladı.Yola çıktı. Saat 13.00.Doktor bekliyor.Son talimatlar.İmzalar. Telefonlar;muzip bir ses,imzanın yanına bana bırakacaklarını da not et lütfen diyen , Mecburen vasiyet konusu açılıyor.Kadın tek bir konuda ( bu gün veya başka bir zamanda kaydıyla ) çocuğuna sevgiyle bakılması konusunda isteği olduğunu söylüyor.. Saat14.00 Ameliyathane,ışıklar,maske ve yeşil giysiler.Uyuyor.Çok güzel bir uyku. Saat 14.20 Uyanıyor.Keyifli bir uyanış.Oysa daha yeni uyumuştu.Bitti diyorlar, Konuşarak odasına alıyorlar. Mutlu bir uyku.1 saat.Sesleri duyan ama uyanmaya yüzvermeyen bir uyku. Doktor geliyor.Nasılsın diyor.Kadın başka hiç bir şikayeti olmadığını söylüyor.Sadece"çok açım,çok " diyor. Gülüyor doktor.Seni taburcu ediyorum ama hastaneden çıkmadan bir çorba iç. Harika bir zaman.En beklenen ise yemek arabası.Kapıda sabırsızlıkla bekliyor ameliyat olan kadın.Odaya servis yapıldığında dünyanın en mutlusu olarak dünyanın en güzel çorbasını içiyor. O kadın şimdi bu satırları yazan kadındı...)))) Sevgiler.

Geçmiş olsun