Merhaba,
yaşadığım son gelişmeler neticesinde, 4 yılı doldurmuş ve randımanlı çalışmaya başlamış büromu kapatarak-ya da devir vs. - kurum avukatlığı için uğraşayım diyorum.

Tüm yorumları okudum, bazılar çok ürkütücüydü. Çünkü ben serbest avukat olarak rahata alıştım, kimse bana iş emretmiyor. hastaysam, işe gitmiyorum. o gün cumaysa ya da işim yoksa, canım istemiyorsa vs. stajyeri büroda bırakıp bürodan çıkıyorum. Bu çok güzel bir duygu
Sadece bunun için bile devam edilebilir.

Ancak olumsuz yanları da var, büro her ay en azından 1000tl eksi ile başlıyor(kira vermiyorum, o sebeple masrafım çok düşük kalıyor)
1000TL'nin üzerine çıkan rakam benim, doğru. Ama düzenli bir gelir değil. kimi aylarda 4000-5000 artıda oluyorum. Kimi aylarda ise masraf artı ehhh, bişeyler kalıyor.
Müvekkillerim genelde gerçek kişi, bu sebeple, sözleşme yapmama rağmen, riskleri açıklamama, masraf iadesi karşı vekalet ücreti ile ilgili uyarmama rağmen en ufak bir olumsuzlukta "avukata" fırça atabileceklerini düşünüyorlar.
Geçen gün, hakimin son dakikada kanaatini değiştirecek nitelikte savunma yapıp yeni delilleri bildirmek için ek süre elde ettiğim duruşma çıkışında -çok yakın görüştüğüm- Müvekkilim bana "kendimi hiç savunulmamış gibi hissettim" dedi. Akabinde, o anda ufak bir soğuma yaşadım, hem meslekten hem de müvekkillerden.
Yok, biliyorum, müvekkil avukatın en büyük düşmanıdır. Yaptıklarımız göze görünmez de olumsuzluklar bize fatura edilir..
Heves kırıyor işte. ve bu tek ya da son değil, bir çoğu böyle.
Hasta olduğumda telefonu kapatamıyorum yahut hastanede sıra beklerken açmamazlık edemiyorum. Çünkü bugün değilse yarın görüşmek zorundayım, büro bensiz işlemiyor.

4 senede kaç kez büro kapattım kim bilir, hayalimde tabi. ama pes etme olgusunu kabullenemediğim için caydım fikirlerimden. Şimdi kurum avukatlığı gibi bir kavram düştü aklıma, yazılanları okudum, dediğim gibi...tüyler ürpertici şeyler vardı.

Maddi kazancı geçelim, özgürlük hissini de mesai dışı rahatlık uğruna feda edelim; gerçekten bu kadar kötü mü kurumlarda çalışmak? her kurum avukatlığı kukla şov mu, yoksa gerçekten hukuk nosyonumuzu dilekçeye davaya yansıtma imkanımız, "şurdayım, burdayım" diye hesap vermeme durumumuz var mı? Kurum avukatı olunca azar mı işitiyoruz?