Gerçek bir anı:

Babamın yargıçlığı döneminde bizzat kendi başından geçer.

Bir ceza dosyası nedeniyle, köyün birinde ve de dağın başında keşif yapmaktadırlar. Hava rüzgarlıdır. Onlarca tanık dinlenmiştir. Köylülerin yerel lisanını anlamakta ve zapta geçirtmekte zorlanmaktadır.İşin daha da kötüsü tanıkların anlatımından da olayı aydınlatacak bir bilgi edinemez, ama anlar ki ifadeler sırasında adı geçen bir köylü kadının dinlenmesi işe yarayacaktır.Bu düşünceyle ve iyice gerilmiş bir halde, yorgun ve sinirli, yanındakilere kadını çağırtmalarını söyler. Köylülere istek iletilir, uzun zaman denilen anlatılamaz, nihayet anlaştıklarında biri kadını tanık olarak çağırmaya gider, neredeyse yarım saat sonra döndüklerinde, köylü kadını bulamadıklarını ama babasını bulduklarını ve onu getirdiklerini söylerler. Babamın artık dayanacak takati kalmamıştır. Ayağa kalkar ve var gücüyle bağırır:

-Bana kadın lazımmm! Ben kadını istiyoruummmmmm!!!

Zabıt katibi ve bilumum dinleyicinin binbir güçlükle gizlemeye çalıştıkları gülümsemelerinden sonra farkına vararak, kendi de güler..