Bir eseri sirf yazari icin karalamak adil degil elbette, ama o eseri begenmeyenleri de sadece yazarindan dolayi begenmiyor diye itham etmek de adil degil bence.

Orta okul birinci siniftayken, Turkce ogretmenimiz kitap analizi yapmayi ogretiyor, ve hepimizden birer kitap okuyup, analizini yapip, arkadaslarimiza da derste sunmamizi istiyordu. O zamanlar bitirmek uzere oldugum bir kitap vardi elimde ve aklimca uyaniklik yapip onu analiz ederim diye dusunmustum(yeni bir kitaba baslamaktansa vakitten tasarruf yapmayi amaclayarak). Ogretmenimin yanina gittim:
-Ogretmenim, ben 'Ince Memed'i okuyup hazirlayabilir miyim??
-"Ince Memed"i mi? Yasar Kemal'in Ince Memed'ini mi??
-Evet, ortmenim... (kabul etmeyecegini saniyorum nedense)
-O kitabi oku, analizini yap, gel sun, Turkce dersin karnene 5 dusecek!!!
-???? ????

Hic anlam verememistim neden bu sekilde sasirip inanamadigini ve gozunde buyuttugunu ama sonradan karneme gercekten de 5 dustu Turkce dersim.
11-12 yaslarindaydim, ve yasitlarim Omer Seyfettin, Kemalettin Tugcu eserleri okuyup sunuyordu ben Ince Memed'in ilk iki serisini okurken.. Yaban, Ask-i Memnu, Kiralik Konak gibi kitaplar henuz liseye gecmeden okunmus bitmisti. Cok severdim kitap okumayi ve gece uyumadan muhakkak elimde bir kitap olurdu.

Neyse, bu kitap ilk ciktiginda ne Orhan Pamuk hakkinda olumlu-olumsuz bir gorusum vardi, ne de uslubunu biliyordum. Kac yilinda cikmisti hatirlamiyorum ama lise iki ya da son siniftaydim diye tahmin ediyorum. Kosa kosa gittim aldim. Basladim okumaya bir hevesle. Yok, sIkIlIyorum! Hani ilk giris boyledir, biraz sabret diyordum kendime ama yok-her bir sayfa ayri bir iskenceydi benim icin! Belki bir ay boyunca elimde surundurdum o kitabi, ancak henuz yarisina bile gelememistim. SOnra bir de baktim ki kitap okumaktan artik zevk almiyorum! Biraktim. Uzun sure de dinlendirdim gozlerimi. Sonradan neyse ki baska bir ilgi cekici kitapla geri dondum aliskanligima ama bir sure hic kitap okumadigimi cok net hatirliyorum.

Ama olayi bu kadar uzatmadan 'sevmiyorum' deyince hemen "Orhan Pamuk diye sevmiyorsun" suclamasi yapiliyor ve ben bunu adaletli bulmuyorum. Her kitabi herkes sevecek diye birsey yok ki! Herkes 'anlayacak' diye de bir sey yok! Ama acikcasi yillar sonra benim gibi bir suru insanin varligini gormek beni gercekten mutlu etti-demek ki suc sadece bende degilmis!

Okuyup anlayanlara cok buyuk saygi duyuyor ve onlari tebrik ediyorum.

Ama ben burdaki onerilerden birini dinleyip,ilk firsatta kitabin Ingilizcesini okumaya baslayacagim, gercekten de mantikli geldi, bizden baska tum ulkelerde bu kadar sevilmesinin bir nedeni olmali!