Avukat önce ve sonra "Çalışkan" olmalıdır. İyi de bir gözlemci. Haa, bir de iyiniyetli olmalıdır.

Çalışkanlık ve gözlem, iyiniyet temeli üzerinde yükselirse, ben duygusu ve dünya nimetleri gözlerini -önce kendine ve sonra başkalarına karşı- köreltmezse; kendisi farkında olsa da olmasa da forumda sorulan anlamıyla avukat artık "İyi" avukattır.

(Hemen) Hepimiz mesleğe başladığımızda elde var sıfırla başladık, hiç bir varlığımız yoktu, okulu henüz bitirmiş, sırt çantalarımızla staj yapacağımız büro arayan, çiçeği burnunda stajyerlerdik. Yola ne ile çıktık? Heyecanlarımızla. Heyecanına çalışkanlığı ekleyip, doğruluktan da ayrılmamayı seçenler (ve elbette sabretmeyi de bilenler) kazandılar. Az ya da çok.

Nereye gelirseniz, gelin. Çalışmayı bıraktığınız, rehavete kapıldığınız an, dilerseniz 50 kişi birlikte çalıştığınız bir ofisiniz olsun; düşüşünüz keskin ve kaçınılmaz olur.


Saygılarımla...