Miskinlik ile gelsin kimde erlik varısa
Merdivenden itirler yüksekten bakarısa

Gönül yüksekte gezer daima yoldan azar
Dış yüzüne o sızar içinde ne varısa

Ak sakallı bir koca hiç bilmez ki hal nice
Emek yemesin hacca bir gönül yıkarısa

Gönül Çalab'ın tahtı Çalab gönüle bahtı
İki cihan bedbahtı kim gönül yıkarısa

Sağır işitmez sözü gece sanır gündüzü
Kördür münkirin gözü alem münevverise

Az söz erin yüküdür çok söz hayvan yüküdür
Bilire bir söz yeter sende hüner varısa

Sen sana ne sanırsın ayruğa da anı san
Dört kitabın manası budur eğer varısa

Bildin gelenler geçmiş konanlar geri göçmüş
Işk şarabından içmiş kim mana duyarısa

Yunus yoldan ırmasın yüksek yerde durmasın
Sinle sırat görmesin sevdiği didarısa

Yunus Emre

Çalab: Tanrı
Sin: Mezar, Kabir
Münkir: İnkar eden