Bazi filmler vardir; izlerken insani cok etkiler ama; isiklar yandiginda -henuz salondan bile cikmamisken- salona girerkenki ruh haline donuverir insan.
Yasam Arsizi o filmlerden birisi degil.

-Suat Abi ve Zeynel Bey farketti mi bilmiyorum ama- ben filmi izlerken cok agladim. Ve dunden beri de halen etkisinden kurtulamadim.

Filmde surekli birileriyle empati kurdum ve sunun icin uzuldum: keske Aysun ve Funda'yla da empati kurabilseydim. Onlarin ic dunyasini hic tahmin edememenin ezikligini hissettim.

Bu filmi izlememe vesile olan Suat Abiye ve Zeynel Beye cok tesekkur ederim; hayata ise sitem...