Belgesel çekimi sırasında "indirin o haçlı bayrağını ordan" diye kükreyen, bilgi sahibi olmadan şoven tavırlarla direk tepki veren, bağırmayı fikir beyanı zanneden bir toplumda birden parlayan bu eleştiri tufanı beni şaşırtmadı. Atatürk'ün tuvalete gittiği bir sahne olsaydı daha neler olurdu kimbilir. Sırf bu ağır eleştiriler nedeniyle gidip izleyeceğim. Bazen söylenenler tamamen aleyhe olsa bile bir fikir veriyor.. Bu öyle bir durum. Düne kadar başlara tac edilen duygusal, sevgi dolu Can Dündar'ın bir anda nasıl linç edildiğini görmek de şaşırtmadı doğrusu. İzleyeceğim de o vakte kadar çoktan gündem değişmiş olacağı için sanırım yeni bir şey yazmayacağım. İçinde yaşadığım toplumu bunu söyleyecek kadar tanıyorum artık. Ve üzgünüm. Kendisi yasayla hakaretten korunuyor mu bilemem ama bunlara çanak tutan ve Atatürk'ün ikinci hatası diyebileceğim bir hanım var ki, her fırsatta gündeme gelebilmek ve kendisi için birşeyler talep edebilmek için bu konuyu da iyi kullandı doğrusu. Ruhun şad olsun büyük Atatürk. Biz seni biliyoruz, seviyoruz, tanıyoruz. Ne cismine tapanlardanız, ne ismini putlaştıranlardan, ne de diğerleri. Ne dediğini anlayan, bilen, hayatında yaşayan bizler varız.
Adını "günaydın yerine" yerli yersiz kullanmayan, her türlü konuda referans olarak ortaya atmayan, şovlara destek vermeyen ama özgür, adil, insancıl, barışçı ve kendi kendine yetebilecek bir ülke hayalini taşıyan insanlar da var. Okuyan, sorgulayan, araştıran, ekonominin her şey olduğunu fark etmiş bilinçli insanlar. Dileğim sayılarının çoğalmasıdır