T.C.
DANIŞTAY
ON BİRİNCİ DAİRE
Esas No:2013/2447
Karar No:2013/9173

Temyiz İsteminde Bulunan (Davacı) :.....................
Vekili : Av. Ebru Büyük Akın


Karşı Taraf (Davalı) : Sosyal Güvenlik Kurumu Başkanlığı
Vekili : Av. Eyup Yenmez
Ziya Gökalp Cad. No:10 Kızılay /ANKARA

İstemin Özeti : Ankara 1. İdare Mahkemesince verilen 16/01/2013 tarihli ve E:2012/1716; K:2013/44 sayılı kararın; davacı tarafından, temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
Savunmanın Özeti : Temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmaktadır.

Danıştay Tetkik Hakimi : Erhan Yıldırım
Düşüncesi : Dava konusu işlem 5510 sayılı Kanunun 56. maddesi uyarınca tesis edilmiş olduğundan ve her ne kadar kesilen aylık mülga 5434 sayılı Kanun hükümleri uyarınca bağlanmış ise de, anılan Kanunda muvazaalı boşanma nedeniyle aylık kesilmesi düzenlenmediğinden 5510 sayılı Kanunun 101. maddesi uyarınca davanın görüm ve çözümünde İş mahkemeleri görevli olup, davanın görev yönünden reddi gerekirken, süre aşımı nedeniyle reddi yolunda verilen kararda usul hukukuna uygunluk bulunmadığı, bu nedenle kararın bozul ması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Onbirinci Dairesince işin gereği görüşüldü:
Dava, eşinden boşanması üzerine, Emekli Sandığından aylık almakta iken vefat eden babasından dolayı yetim aylığı bağlanan davacının boşanmasının muvazaalı olduğunun tespit edildiğinden bahisle aylığının kesilerek, 03.2008-30.09.2011 tarihleri arasında ödenen 26.638,25 TL tutarındaki aylıklarının adına borç çıkartılmasına ilişkin işlemin iptali ile yoksun kalınan tutarın yasal faiziyle birlikte ödenmesine karar verilmesi istemiyle açılmıştır.
İdare Mahkemesince; davanın süre aşımı yönünden reddine karar verilmiştir.
Davacı, Mahkeme kararının, hukuka aykırı olduğunu ileri sürmekte ve temyizen incelenerek bozulmasını istemektedir.

Mülga 5434 sayılı T.C. Emekli Sandığı Kanununda hangi hallerde aylığın kesileceği ve borç çıkarılacağı düzenlenmiş olup, bu haller arasında eşinden boşandıktan sonra yetim aylığı bağlananların bu boşanmalarının muvazaalı olduğunun tespiti halinde aylığın kesileceği ve ödenmiş aylıkların borç çıkarılacağı yolunda bir düzenleme yer almamaktadır.
Bu konuda ilk Yasal düzenleme 1.10.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanununun 56. maddesinin son fıkrasında yer alan "Eşinden boşandığı halde, boşandığı eşiyle fiilen birlikte yaşadığı belirlenen eş ve çocukların, bağlanmış olan gelir ve aylıkları kesilir. Bu kişilere ödenmiş olan tutarlar, 96 ncı madde hükümlerine göre geri alınır." kuralı ile getirilmiştir.
Öte yandan anılan Kanunun 101. maddesinde de, bu Kanunda aksine hüküm bulunmayan hallerde, bu Kanun hükümlerinin uygulanmasıyla ilgili ortaya çıkan uyuşmazlıkların iş mahkemelerinde görüleceği yolunda düzenlemeye yer verilmiştir.
Dosyanın incelenmesinden, eşinden boşanması üzerine, Emekli Sandığından aylık almakta iken vefat eden babasından dolayı yetim aylığı bağlanan davacının boşanmasının muvazaalı olduğunun tespit edildiğinden bahisle aylığının kesilerek 03.2008-30.09.2011 tarihleri arasında ödenen 26.638,25 TL tutarındaki aylıkların adına borç çıkartıldığı, bu işleme karşı açılan davanın İş Mahkemesince görev yönünden reddi üzerine bakılmakta olan davanın açıldığı anlaşılmaktadır.
Bu durumda, her ne kadar davacının kesilen ve geriye yönelik olarak borç çıkarılan aylığının Emekli Sandığından aylık almakta iken vefat eden babasından dolayı 5434 sayılı Kanun uyarınca bağlanan yetim aylığı olduğu görülmekte ise de, dava konusu işlemin 5510 sayılı Kanunun 56. maddesi uyarınca tesis edildiği, anılan Kanunun 101. maddesi uyarınca bu Kanunun uygulanmasından doğan uyuşmazlıkların İş Mahkemelerinde görülmesi gerektiği açıkça düzenlenmiş olduğundan davanın görev yönünden reddi gerekirken, davanın süre aşımı nedeniyle reddi yolunda verilen kararda hukuki isabet görülmemiştir.
Açıklanan nedenlerle, davacının temyiz isteminin kabulü ile Mahkeme kararının BOZULMASINA; dosyanın yeniden bir karar verilmek üzere Mahkemeye gönderilmesine, kararın tebliğ tarihini izleyen 15 (onbeş) gün içinde Danıştayda karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 30/10/2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.