elimde ki kalemden kime ne diyen benim,
ateş alev gömleği,yaşarken giyen benim,
dünya da acıları neden se yiyen benim,
nedenini niçini bilmeden öleçeğim,
karanlık bir dehlizde ayrılmış geleceğim...

sen suçlu değilmisin umut verdiğim kadın,
bir şiir bahcesine senle girdiğim kadın,
ayağının altına güller serdiğim kadın,
yasaklanmış dünyada nedense güleçeğim,
karanlık bir dehlizde bir seni bileçeğim...

ateş alev yanmak var,
yıldıza dayanmak var,
kapkaranlık dehlizde,
aniden uyanmak var!...

gök yüzünde kuşların,
dokunduğum tuşların,
gözlerimden dökülen,
mermer delen yaşların...
günahını çekemem...
güneşi,ayı dersen,
gök yüzünden sökemem...

seni beklediğimi,
gecen dakıkalara,
zaman eklediğimi
senden başka kimseye,
söylemedim bilesin...
duygularıma kadın,
sarsılmayan kalesin...

niye yazıyorum ki,
sorsalar yanıt yoktur,
niye seviyorum ki,
elimde kanıt yoktur...

zamanın tezgahında,
un gibi öğünürüm,
sensiz geçen zamanda,
kendime döğünürüm...

akdevrim der kendine,
''yaşadığın an senin,
gerisi zindan senin''

akdevrim.17.08.2016.İstanbul.