Birkaç sene önce ben de böyle bir karar aşamasındaydım.Öğrenci olarak geldiğim ve kimseyi tanımadığım büyük bir şehirde stajını tamamlar tamamlamaz kendi büromu açma cesaretimi göstermiştim. (cahil cesareti de denebilir)

Ne geniş bir çevrem vardı ne de ailem maddi destek sağlıyabiliyordu.Düşündüm ve doğup büyüdüğüm çevremin olduğu yere dönmeye karar verdim.Bir müddet bir ofise bağlı olarak çalışır sonra yine kendi büromu kurarım diye düşünmüştüm.Ama bağlılık fikri o kadar zoruma gidiyordu ki son bir şans verdim kendime.3 ay .Bu süre zarfında toparlanmak için oldukça çaba sarfettim.Deyim yerindeyse tırnaklarımla kazıdım.Bir üstadım bu meslekte 5 yılı bağımsız devirebilirsen sonrasından korkma demişti.Bu haziranda 5. yılım dolacak.
Bence kendinize son bir şans daha verin.CMK Adli Yardım gibi servislere müracat edin.İş yoğunluğu olan meslektaşlarınıza duruşma ve hacizlerde yardım edin.
Biz genç hukukçular ,binlerce mezun veren hukuk fakültelerini bitirdikten sonra hem akranlarımızın hem de Üstadlarımızın dahil olduğu bir pastada pay sahibi olmaya çalışıyoruz.Biliyorum ki çok zor ama siz yolun zor olan kısmını atlatmışsınız.

Ben de meslektaşıma katılıyorum biraz daha sabır.