Avukatlar olarak belirli bir kesimimizin mesleki tatminsizliği had safhada.İdeallerle çıkılan bu yolda yılanlar,yalanlar ve sivri kayalarla karşılaşırken bununla birlikte kimimiz aynı meslek mensubunun da sırtına indirdiği darbelere maruz kalabiliyor.Psikolojik olarak çöküşün eşiğine gelmiş bir insan,hayata tutunmak için bir sebep arar.Belki de zayıf bir umutla tutunmaya çalıştığımız cılız dal parçaları aniden kırılınca böylesi acı olaylar gerçekleşiyor.Kimsenin kimseye saygısının kalmadığı bir dünyada avukata saygının beklenmesi,günü kurtarmaktan öteye geçmeyen kazanç tablosu,daha iyisi olmak için çabaladığın sırada elini ayağını bağlayan zincirler insanı yorabiliyor. Avukatlık ve dahi hukukçuluk,adaletin isteyenin elinde oyuncak ve nadiren gerçek olduğu şu gün koşullarında,yalnız sabreden ve dirayetli olanların sürdürebileceği bir meslek oldu.Ne yazık ki...