Şahsen çeşitli sebeplerden dolayı 40 yaşımdan sonra avukatlığı bırakmayı düşünüyorum. Ancak asla ve hiçbir zaman avukatlık yaptığım için pişman değilim ve olacağımı da sanmıyorum. Çünkü avukatlık, özgürlük hissini duyabildiğiniz bir meslektir.(mutlak özgürlükten bahsetmiyorum, mevcutlar içersinde kabul edilebilen mutlak özgürlüğün yanında özgürlük kırıntısı gibi kalan özgürlükten bahsediyorum) Her ne kadar kazın ayağı öyle değil yaklaşımının hakim olduğu bir anlayış var olsa da bence birçok konuda avukatın elinde tercih imkanı genişçe yer almaktadır. Şuanda bu konu başlığıyla mesleği bırakmak gibi bir konunun tartışılması bile avukatlığın sahip olduğu özgürlük kırıntılarından kaynaklanmaktadır, diye düşünmekteyim.

Mesleği bırakmak için de mesleğe başlamak için de geç olduğu gibi bir düşünceyi de kabul etmiyorum. Neticede her insan bilinçli, örtülü bilinçli veya yönlendirmeli bir şekilde tercih yapar ve tercihlerinin getirdiklerini yaşar, bu nedenle zamanla çok ilgili olduğunu düşünmüyorum ama merkürün etkisi bence de dikkate alınmalıdır. Hem işe farklı bir boyutta renk katacaktır.


Esenlik.