Yürüyorum...tarumar olmuşum..dikenli yollara düşmüş parçalanmışım..ruhum uykuda..bedenin çığlığına uyanmışım..kanayan ayaklarım,üşüyen ellerim..bu benmiyim??
Vazgeçmişliğimmi yüreğimi böylesine yıkan yoksa yıkılmışlığımmı yüreğimi kafesine dar eden..bu ne kaos bu ne çırpınış...suyu olmayan çöller..karası olmayan denizler..sabahı olmayan gecelerde gibiyim..
Ve ben hala nefes alıyorum... bu ne labirent,bu ne çelişki..
Ve Eyyy adil olan!! Bu ne adalet..
Hangi hükümle yargılandım?
Hangi hükümle kırıldı kalemim?
Ne zaman biter bu dar-ı dünyadaki sürgünüm?
....
Buradayım..tam burada...habille kabilin suskunluğunda, pusulaların katranından çıktığı, kuzey yıldızının bulutların ardına gizlendiği, tüm yolların başladığı, bittiği yerde...
Gerisine berisine, gelmişime geçmişime, söylediğime söyleyemediğime, yürüyüp yürüyeceğime ne varsa ne kadarı varsa EYVALLAH...