1.Vekil-avukat, görevini yapmak için eyleme geçmeden önce, girişeceği eylemin niteliğini, yolunu, amacını ve olası sonuçlarını bilmek zorundadır.

2.Düşünmek ya da düşünmemek bir kişisel özgürlük ise de, avukat görevsel faaliyetlerinde düşünmek zorundadır. Ve düşünmek mekanik bir süreç değildir! Gayret ve disiplin ister.

3.Vekil-avukat, karşılaştığı “olmaz”ı bilgisi, üslubu, yöntemi ve sabrı ile “olur” kılabilir.

4.Avukat rasyonel insandır:

a.Farklı görüşleri savunan taraf vekillerden biri davayı kazanır, öteki kaybeder. Böylece biri öğretmiş, diğeri öğrenmiş; birisi kazanmış, ama ikisi de kârlı çıkmış olur.

b.Anlaşmazlığa açık konular ne olursa olsun ilişkileri hukuk mantığı yoluyladır.

c.İnanan değil! Düşünendir.