Alıntı: Yazan Şehper Ferda Demirel Başkaları mutsuzken mutlu olmaktan utanıyoruz. Dahası olumsuzluklara olumlu katkı yapamadıkça ve yapamayacağımıza da inandıkça, ironi başlıyor. Anlamsızlık duygusu yaşam köklerimizi zedeliyor. Ama yaşarken ölmemek, dahası çürümemek için nefes almaya ihtiyacımız var.

Yahu neden inat ediyorsunuz?

Sevgili Sehper,

Benim duygularım olumlu olsa da olmasa da karamsar olsam da olmasam da şuna inanıyorum: kader denen şey gerçekten var. Biz özgür değiliz, değiştiremeyiz.

Sayın Aladağ'ın şiirinde çok güzel şekilde tespit ettiği gibi artık sadece kwai köprüsü filminin müziğini anımsamaya,ıslıkla çalmaya çalış ya da makber'i söyle bağıra bağıra.

Özgür değilsek, niye yazıyorum bunları. Sadece farketmek ve görmek için.. Olan yine olacak.

Alıntı: Yazan Hades Bunda kötü olan nedir?

Artık kötünün ve iyinin ötesine geçsek ne dersiniz?