Elbette hukukçu herkesten daha serinkanlı ve tarafsız davranmayı beceren kişidir. Görev esnasında duygularını işine karıştırma gibi bir lükse sahip değildir.

Alıntı: Tarafsızlık,duygularından arınma zaten sadece altı çizili olan safhada geçerlidir.Sonrasında hakim verdiği kararla taraf haline gelir.Bu aşamadan sonra duygusal olsa ne yapacak olmasa ne yapacak.

Karar vermeden önce suçlu olduğunu anladığı sanığa KARAR VERİRKEN farklı davranabilir.

Örneğin eşi tecavüze uğramamış bir hakimden farklı olarak sanığa ağırlaştırıcı hükümleri uygulayabilir. Yasal çerçevede olur yapacakları elbette ama; sanığa hakettiğinden fazla ceza verecek yorumlara ve çabaya girebilir. Delillerin takdiri yargıca aittir. Takdir yetkisinin kullanıldığı yerler ise önyargılı bir yargıcın, normalinden daha ağır bir ceza (Üst sınırdan ceza verebilir, teşdit sebeplerini kullanır vs) vermesine yetecek kadar fazladır.

Daha önce aynı suçtan mağdur olmuş yargıç, objektif bir yargıçtan farklı olarak dosyada savcı gibi, taraf gibi hareket etmeye başlayabilir. Yargıcın taraf gibi davrandığı bir davada, MAHKEME KARARININ objektif olmayacağını tartışmaya bile gerek yok sanıyorum. Yargıcın bu şekilde davranması kaçınılmazdır ve insanidir. Bu yargıçtan daha fazlasını bekleyemeyiz. İşten el çekmesi ya da el çektirilmesi tek çözümdür.

Saygılarımla...