Bu konuya başlarda 'Aa canım aşk suç olur muymuş hiç,kabahat insanoğlunda' derdim,şimdilerde düşünüyorum d(,ya da yaşıyorum denebilir) kesinlikle suçtur..Aşk suç,hem de öyle bir suç ki..Giyotine göndermek lazım AŞK'ıHele o araya yolları dizen,o hain mesafeler var ya,gözden ırak gönülden ırak olma durumu var ya,işte tüm bu düşünceler endişeler ve şüpheler hepsi yanmalı ateşlerde..Bencilce yaşardım önceleri,dünya sadece kendi etrafımda dönüyordu,kimse hızıma yetişemiyordu,çok çabuk yaşıyor ve tüketiyordum,şimdilerde iki hayatın kesişimindeyim,ve bu da ayrı bir dünya demek oluyor,çekim kuvvetine yenik düşüyorsun,kendi yolun diye bir şey yok artık.Bizim Yolumuz diye bir şey diyebilmene olanak tanımıyor ah hayatın şu realitesi..Ve en nefret ettiğin şeyle karşı karşıya kalıyorsun,belirsizce yaşamak,rotasız bir gemi gibi düşüvermek rüzgarın ardına,ki hiç bana göre değil!Ah şu AŞK AŞK AŞK diye tutturduğunuz şarkı,nakaratları çok eskidi artık..Ya da beni eskitmeye başladı..Bu dünyayı Aşksız da döner,ama benim dünyam duruyor işte bu üç harfli kelime karşısında..El pençe divan,Başı önünde dikiliyorum karşısında..Bir de aşkın en can alıcı noktası(ki bu benliğinle kişiliğinle kalbinin en azılı çatışması oluyor.):GURUR!!Aşkta nedense gurur olmuyor,bunu öğreniyorsun,kalan zaman herkese eyvallah çekip giden o umarsız insan köprüleri çabuk yıkabilirken şimdi daha yapıcı oluyorsun..Kaybetmektense kazanmaya çalışıyorsun..Aşkın hesabını yapamadım,artısı mı çok eksisi mi..Korkularla yaşamak hiç bana göre değil,aşk ise bana korkularla örülü bir yaşam sundu bana..Cesur sanırdım kendimi,ama duygularımdan bu kadar korktuğumu bilmiyordum,Yine de KENDİME RAĞMEN mutluyum..Aşk suç,ama iştirakında bile bir huzur olan bir suç..Benim açımdan tek sıkıntısı,hayal kuramamak,ya da hayallerin adının plan olarak değişmesi zamanla..Ve gerçekleşmemesinden korkmak...Bir dizi sorun,ama bunlara rağmen suçlu olmak güzel şey!