Alıntı: Yazan AvFıratArslan Herkese iyi çalışmalar, Müvekkil bir güzellik merkeziyle sözleşme imzalıyor. Sözleşmeyi imzalamasındaki esas amaç; güzellik merkezinin bayanların belirli bölgelerinde oluşan tüyleri bitirmeyi garanti ettiği içindir. Müvekkil parasını ödüyor ve tedavi süreci başlıyor. Fakat 2 seneye yakın tedavi görüyor tüyler bitmiyor. Daha sonra kendisi dava açıyor. Tüketici Mahkemesine başvuruyor, ve oradan genel mahkemelere yönlendiriyorlar. Karşı taraf; güzellik merkezi olduğu için ve tıbbi bir konu olduğu için kendilerinin görevine girmediğini beyan ediyorlar. Sayın Meslektaşlarıma sormak istediğim şunlardır; Görevli Mahkeme neresidir?(Karşı taraf göreve ilişkin itirazda bulundu henüz mahkemece karar verilmedi) Sözleşmenin 6. maddesi ''hizmet bitme garantilidir''şeklidedir. Ayrıca el ilanları falan tamamen bitme garantili olarak belirtilmiş. Ayrıca müvekkil güzellik merkezine ödediği bedeli istemiş ve ayrıca iki sene boyunca acı çektiği tedaviye maruz kaldığı için 5.000TL manevi tazminat istemiştir. Bu durum sizce nasıl neticelenir? Genel olarak; konuya ilişkin herhangi bir benzer Yargıtay Kararına rastlayamadım, eğer bulabilen meslektaşlarımız varsa, paylaşırsa çok sevinirim. Saygılarımla...

Burada verilen hizmetin hukuki niteliğini öncelikle belirlemek gerekiyor.

Yargıtay,(*) Eser Sözleşmeleri bakımından genel mahkemelerin yetkili olacağına dair kararlar vermektedir. Güzellik salonundan alınan hizmetin hukuki niteliği, eser sözleşmesi ise; genel mahkemeler; değilse, tüketici mahkemeleri görevlidir demek mümkündür.

Eser sözleşmesi BK.'da

Alıntı: A - TARİFİ Madde 355 - İstisna, bir akittirki onunla bir taraf (müteahhit), diğer tarafın (iş sahibi) vermeği taahhüt eylediği semen mukabilinde bir şey imalini iltizam eder.

Şeklinde tanımlanmıştır. Bir şeyin imal edilmesi kadar mevcut olan bir şeyin emek verilerek yok edilmesi de kanaatimce eser sözleşmesine konu olabilir.

Bu itibarla güzellik merkezinin verdiği hizmet, "tüylerin bir daha çıkmamak üzere yok edilmesi" olmakla, eser sözleşmesi sayılabilir. Bu kabul esas alınırsa, genel mahkemelerin görevli olduğu düşünülebilir.

(*) -(Hukuk Genel Kurulu da 26.2.2003 tarih 2003/15-127 E. 2003/102 K. sayılı kararında bu görüşü benimsemiştir.)