Bir zamanların meşhur dizilerinden biri üçünçü sezonun ikinci bölümünü çekmek üzere Sürmene'ye gitmek zorunda.

Ekip toparlanıp Sürmeneye gidip çekim yapıyorlar. Güzel hoş bir bölüm çıkıyor ama ekip o bölümün çekim anılarını anlata anlat bitiremiyorlar.

Trabzonlular musafirperver insanlar. Tüm çekim ekibini büyük törenle karşılıyorlar, çekim mekanları konusunda kolaylık sağlayıp hem yemeleri hem de daha sonra yanlarında götürmeleri için ekipte önemli gördükleri kişilere bir çuval fındık hediye ediyorlar.

Gece olup tüm ekip odasına çekildiği sırada bir delikanlı gelip yönetmen yardımcısını uyandırıyor.

"Ya ben bir hata edip cuvallardan birinin içinde silahımı unuttum" diyor.
Asistan kızıp "Oğlum cuvallın içinde silah unutulur mu git başımdan" Ama oğlan kararlı "Elini ayağını öpeyim" diye yalvarıp duruyor.

Sonunda durum anlaşılıyor. Meğerse oğlanın babası her gece eve geldiğinde oğlanın silahını kontrol edermiş. O gece bakmış silahı belinde değil, silahını bulmadan gelme demiş ve oğlanı göndermiş. Oğlanda düşünmüş taşınmış bir ara fındıkları çuvallara yerleştirirken bir tanesinin içine silahını koyduğu hatırlamış.

Oğlanın hediye ettiği fındık on yedi çuval. Asistanlar çaresiz başlamışlar kapıları çalıp fındık çuvallarını istemeye. Tabi fındık çuvalında silah aramak o kadar da kolay değil, zorunlu olarak fındık çuvallarını otellin koridoruna dökmek zorunda kalmışlar. Silah yedinci çuvaldan çıkmış, o sayede oğlandan kurtulmuşlar.

Tabi ondan sonra gelen tüm hediyeler önceden gözden geçirilip içinde silah var mı yok mu diye kontrol edilmiş.