Bilindiği gibi, muvazaa, iki tarafın görünürde yaptıkları işlemin geçerlilik kazanmasını istemeyip, çoğunlukla 3. kişileri aldatmak amacıyla, karşılıklı irade açıklamalarına (danışıklı iş) denilir. Taraflar, yaptıkları işlemin hukuki niteliğinde 3. kişileri aldatmak için söz birliği etmişlerdir. (Türk Borçlar Kanunu Şerhi, Nafiz Erdem S:80)
Türk Hukuk Sisteminde muvazaaya tanınan hukuki sonuç ise butlandır. Bu itibarla muvazaanın tarafları, zamanaşımı ile muvazaa konusu gayrımenkulü iktisap edemezler. Kanun kötüniyeti himaye etmez. Aksi kabul edilerek kazandırıcı zamanaşımı ile muvazaaya hayat hakkı tanınırsa; bu, hukukun butlanla cezalandırdığı bir işlemin, belirli bir süre geçmekle yeni bir iktisap şekline dönüşmesi olur ki, bu durum hukuk mantığına da ters düşer.

Ancak kazandırıcı zamanaşımını iddia eden taraf, muvazaa dışında ise ve MK. 931 maddesi uyarınca, taşınmaz mülkiyetini iyiniyetle iktisap ediyorsa, iyiniyetli malike karşı muvazaa iddiasında bulunulamaz.