Meslektaşın sorusu Yargıtayın çok bilinen yerleşmiş içtihadı olan; cinsel suçlarla ilgili olarak eğer mağdur kişiyi teşhis etmiş ise ve mağdur ile sanık arasında her hangi bir kişisel bağ olmadığı sabitse teşhise dayanarak delil olmasa da ceza verilebilmesi yönündedir.
"sanık her ne kadar suçlamayı kabul etmemiş ise de mağdurun aşamalardaki tutarlı beyanlarında Suçun subut bulduğu kanaatinin oluştuğu, mağdurun yalan söylemesini gerektirecek bir durumunun bulunmadığı, yanılmasının da mümkün olmadığını,duruşmada ısrarla bildirdiği göz önüne alınmış," (ceza verilen bir mahkeme kararı gerekçesi)

Bazı meslektaşlar başka suçlardan örnek vermişler ama Yargıtayın bu içtihadı cinsel suçlara özgü bir durum. Bu gibi suçların genelde görgü tanığı ve delil olmaması nedeni ile beraat ile sonuçlanmasını engellemek maksatlıdır. Her ne kadar ceza hukuku tekniği açısından ve evrensel hukuk ilkelerine aykırı gibi gözükse de bire bir yaşadığım bir olayda Yargıtay İçtihadının ne kadar doğru olduğu, delil olmasa da mağdurun teşhisine dayanarak ceza vermek gerektiği kanısındayım. Saygılar.