sizi o kadar iyi anlıyorum ki. bundan yaklaşık 3 ay kadar önce aynı duyguları birebir yaşadım üstelik 1.5 yıllık avukatım. ama hiçte kendimi avukat gibi hissetmiyordum. yazık diyordum okuduğum 4 seneye kendimi çaresiz ve ucu bucağı olmayan karanlık bir kuyuda gibi hissediyordum. ancak 1.5 yılın ardından şimdilik içime sinen bir büro bulabildim. neden şimdilik diyorum, bundan önce yaşadığım hoş olmayan tecrübelerden dolayı insanın tereddütleri oluyor. yeni başlayan avukatların çoğunluğunu icra ağırlıklı bürolar almakta. çünkü işe oradan başlatıyorlar. bana göre hukukun başı ve sonudur icra. bilmek gerekir. icra bilmeyen bir avukat olmamalıdır. lakin ileride yaparsın yapmazsın size kalmış tabiki de. şuan çalıştığım büro icra ağırlıklı ama ben sadece hacizlere gidiyorum. onun dışında dava kısmı benden soruluyor. bu benimde tecrübe edinmem için güzel bir fırsat oldu. tabi staj yaptığım yer dava ağırlıklı olduğundan onun kaymağını yiyorum. her şeyi geçtim en önemlisi çalıştığın yerdeki huzurun. eğer kendi kendine iş yerinle ilgili söylenmeye başladıysan orada hiçbir zaman mutlu olamazsın. bence naçizane tavsiyem öncelikle kendine başka bir yer bulman (tabikide orda mutlu olup olmayacağını bilemezsin ama denemekten başka şansınız yok) yeni bir sayfa açıp gayretle çalışmaktır. bende özellikle yeni mezun olan müstakbel meslektaşlar çok fazla hayallerle okuldan ayrılıyorlar. buna elbette bizde dahiliz. umarım ileride tüm hayaller gerçek olur lakin çokta yüksekten uçmamak lazım.

her şey gönlünüzde olur umarım.