Alıntı: Yazan Jeanne D'arc Çocuğun hakları konusunda neden bu kadar endişelenildi, anlayamadım. Kanunen annenin hukukuna tabi olacak; yani onun nüfusuna kayıt edilip, onun soyadını alacak, onun mirasçısı olacak, vs. Babası tespit edilebilinirse şayet; nesebin tashihi, babalığın tanınması davalarıyla baba ile de kanunen nesep ilişkisi tesis edilecektir. Edilmezse de hukuken tek kaybı bir soyisim ve mirasçılık hakları. Esas endişe edilmesi gereken; çocuğun, riyakar-vicdansız ahlak anlaşına sahip toplumdan çekecekleri. Vicdansız toplumsal ahlakımız; tamamen kendi dışında tezahür eden, hiçbir dahli bulunmadığı bir olayın -iradesi dışında- hasılı olması hasebiyle, hiçbir suçu-günahı olmasa da; bir hayat boyunca hiç haketmediği bir yaftayı taşıtacak, her fırsatta canını yakacaktır. Ne yazık ki bu konuda da kendimize malik olmaktan öte yapabileceğimiz bir şey yok! Saygılarımla.

Haklısınız Sayın Jeanne D'arc ; Tek fark ne biliyormusunuz ?
- Çocuğun elinden tutacak ,
- Omuzlarına binip "atçılık" oynayacak,
- Onu sinemaya götürecek,
- Yanaklarının yanaklarına temas ettirecek,
- Ona oyuncak alacak,
- Ona sevgisini verecek,
- Ona güven verecek,
- ve, "işte bu benim babam" diyeyecek bir babası olamayacak.

Saygılarımla.