bilmem nasıl anlatsam...
anlatılır dert değil,
yaşanılır yurt değil....
uzundu tırnakların,
ve aldı yanakların...
gizli sığınakların
arattı durdu beni,
felaket yordu beni...
söyle nerde durmuşsun..?
yaşanır bir dünyayı
bir kendine kurmuşsun...
sen yoksun güneş batar,
kalbime zehir atar..
karanlığın kalbine
adeta kurşun gibi,
ben saplanırım yine....
her gece başlangıcı
bu tabloyu yaşarım...
acım geceyi deler
ve kendime şaşarım...
ne kadar zaman geçti...
karşımdaki ağaclar
kac kere ciçek actı...
sarı yapraklar gibi
umutlarım yerlerde....
şiddetli rüzgar eser,
yaprakları savurur
can damarımı keser
yüreğimi kavurur...
canlı bir kadavrayım...
söyle nasıl durayım....

akdevrim.11.08.2007.istanbul..