Annem beyin sapı kanaması geçirdi. İlk gün acile gittiğinde bi tanıdığımla beraber 18 yaşından küçüğümden diye bana bilgi vermeyip tanıdığıma bilgi verdiler. O gün Reanimasyonu girdi ve doktorun ablama söylediği anneniz yaşamayacak ölecek demiş. Ondan sonraki günde aynısını dedi. Bu böyle bi hafta geçti. Bi haftanın sonunda uyandırmaya çalıştılar uyanmadı. 25. Günde bu bakım hastası oldu dediler ve evde bakabilecek bi durumunuz var mı dediler o sıra annem enfeksiyon kapmış ama. Bizi ara yoğun bakıma yatırıp ondan sonra eve çıkartmayı düşünüyorlardı ki ara yoğun bakıma yatırdılar fakat solunum cihazına tekrar bağlanacağı için Reanimasyonda bi hafta daha kaldı. Bi hafta sonunda reanimasyondan solunum cihazına artık bağlı değil diye ara yoğun bakıma aldılar. Enfeksiyonları ara yığın bakımda arttı. Üniversite hastanesi olduğu için antibiyotik ilaçlarını fazlasıyla dayadılar anneme. Bu arada şuuru kapalıydı. Ara yoğun bakıma yattıktan bi kaç hafta sonra gözlerini açtı. Ara sıra söylenenlere tepki vermeye başladı. Ama bu süre zarfında annem hakkında hiçbir bilgiyi doktor bizimle paylaşmadı. Annemin durumu Nasıl diye sormayı bırakmış yaşıcak mı diye sormaya başlamışken bile durumu hakkında bilgi vermedi. Enfeksiyonları da hiç bir zaman bitmedi. Gel Zaman git Zaman 2.5 ay hastanede kaldık gece gündüz annemiz ara yoğun bakımda olmasına rağmen. Her zaman hemşireler birisini istiyodu kan tahlillerini birisi götürüp getirsin diye. Biz üç kardeş yıprandık o durumdan dolayı. Annemiz hakkında doğru düzgün bilgi alamadık. Dosyasına bile bakamıyordum bi kaç metre uzağımda olmasına rağmen izin vermiyorlardı. Annem acı çektiği gözle görülür bi haldeyken bile tedavisini değiştirmedi doktor 2 hafta boyunca. Neyse onu da geçtim üresi 378e kadar dayanmışken bizi birden bire çıkartmak için zorladılar. Annemin bilinci doğru düzgün yerinde değilken. Profesörün dediği biz bu hastayı burda bakamayız siz artık vakıcaksınız hastanızı alıp çıkarın. Ablamla halam 1 hafta boyunca aradılar araştırdılar her yeri bakımevlerini. Bulamadılar düzgün bi yer halam profesöre tekrar gidip (perşembe) biraz bekleyin aklımıza yatan bi yeri bulalım çıkartıcaz pazartesine kadar müddet verin demesine rağmen ben hastanıza bakamam burası kimsesizler yurdu değil yarın hastanızı taburcu edicez bir yere mi yatıracaksınız yoksa evde mi bakıcaksınız bi şekilde halledin demiş. Kendi doktoru da bize bi ay boyunca gece gündüz hastanede olmamıza rağmen en fazla iki ay ömrü kaldığını hiç söz etmedi. Diyorum ya bilgi bile vermeden bizim yüzümüze daha bakmadan koridordan çekip gidiyordu. Neyse annemin bi gün önceden çıkan enfeksiyonlu tahlilleri bi gün sonradan Çıkıcağımız cuma günü Nasıl olduysa artık enfeksiyonları en aza inmiş bi şekilde çıktı tahlili ki gecesi sorunlu geçmesine rağmen sabahında üç tahlil yaptırıp biz hastayı enfeksiyonsuz bi şekilde çıkardık siz herhangi bir şekilde hastanemizi şikayet edemezsiniz der gibi!!! Cuma günü annemi hastaneden taburcu edip bakımevine yatırdık. Cuma günü bi sorunu yoktu o uyuduğunda biz çıktık bakımevinden. Cumartesi gittiğimizde annem ateşliydi ve uyanık olduğunu bilmeme ( çünkü uyuyorken horuldamasını ciddi anlamda fazladır, göğüs kafesi inip kalkar uyurken ) rağmen gözlerini hiç açmadı. Bakın beş dakika değil 2 saat durdum yanında iki saniye açamadı gözünü. Pazar günü de gittim 2-3 saat kaldık ablam abim ben pazar günüde açmadı gözlerini ve bakımevinin hemşiresi parol verdi ve düştü ateşi ama yinede açmadı gözlerini. Pazartesi sabahında saat 5te bakımevi hemşiresi bizi aradı annenize ambulans çağırdık hastaneye götürücez diye ablamla ikimiz giyindik hemşire Arıcak'ta annemin hangi hastaneye götürüldüğünü söyleyecek diye bekledik. Aradan 20 dakka geçti ses çıkmadı diye ablam aradı hangi hastaneye götürdünüz diye hemşire ambulansı bekliyoruz dedi kapattı. 5.40 ta hemşire aradı siz gelin bakımevine.Gittik bi baktık annemiz ölmüş!!!!! Babam da beyin kanamasından yoğun bakıma yatmıştı özel hastanede bundan 2 yıl önce. Akciğerinde su topladığından (!) ( enfeksiyon ) dolayı 27. Gün öldü. Annemin ölümünden 1.5 hafta geçti siz şuan benim halimi görseniz kafayı yemek üzereyim. Yarın hastaneye annemin hastane önlüğünü vermeye gidip kimliğimi alıcam doktora artık bağırır mıyım çağırır mıyım bilemiyorum.