Hiç bir şey beni , bir insanın gözlerine bakmak kadar mutlu etmiyor.

Göremediğiniz ne varsa, saklanan ne varsa, yüzündeki maskelere takılmadan görüp , anlayabilirsiniz.

Korku, kızgınlık, yalnızlık, sevinç, mutluluk, huzur,endişe, özlem ve hüzün.Her şey vardır gözlerde.Kişiler her şeyini saklasa,gözlerinden saklayamaz hangi duygu durumunda olduğunu.

En çok sevdiğim ise, gözlerdeki hüzündür. Neden bilmem severim ben gözlere yansımış hüznü.Ve en çok bu duygu çeker beni.Hüzünlü gözlerin etrafında, mimiklerden dolayı çizilmiş çizgiler olsa da, kimse göz bebeklerinden kaçıramaz ki her şeyi. Bakmasını bilene.

Bir insana inanmak için de gözlerine bakmak yeter samimiyetini anlamak için.Saniyenin çok az da birindeki bir zamanda bile anlayabilirsiniz rahatlıkla her şeyi.

Hüzünlü gözler.Ne yapayım, çekiyor beni. Merak ediyorum neden diye? Daha da bir oyalanıyor, daha da sürdürüyorum.Elimde değil. Henüz yanılmadım.