Konu 2002'de açılmış olmakla birlikte güncelliğini korumaktadır.Yeni HMK 291.maddesi eski hükme göre daha ayrıntılı bir düzenleme gibi görünmekle birlikte sorunu tam olarak çözdüğünü söylemek de olanaklı değildir.Zira maddede tarafların ve üçüncü kişilerin keşif kararının gereğine uymak ve engelleyici tutum ve davranışlardan kaçınması bir zorunluluk olarak belirtilmiş,izleyen fıkrada buna uymamanın ispat yükü açısından sonuçlarına ilişkin genel bir kurala yer verilmiş ve son fıkradada keşif-taraf olmayan 3.kişi ilişkisi ve üçüncü kişinin keşfe katlanma yükümlülüğü ve buna uymamanın sonuçları açıklanmış.Davalının keşif mahallini kilitli tutması halinde,bu hükme dayanarak mahkeme tereddüt etmeden zor kullanabilir mi??Maddedeki genel ifadeler dışında 3.fıkrada 3.kişi ile ilgili sözü edilen gerektiğinde zor kullanma yetkisinin davanın tarafı ile ilgili evleviyetle var olduğu kabul edilebilir mi???Eğer öyleyse yasa koyucumuz neden yine özensiz davranmış ve 3.fıkraya koyduğu bu yetkiyi davanın taraflarıyla ilgili ilk iki fıkrada(ayrıca madde gerekçesinde de bir açıklık yoktur) zikretmemiştir??Sorular uzayıp gitmektedir
Başta konuyu açan Sayın Dikici olmak üzere üyelerimizn HMK 291.maddesi çerçevesinde soru ile ilgili güncel görüşünü merak etmekteyim.