yaşamın yokuşunda
bana güç veren kadın...
çicek bahcelerine,
serbestce giren kadın...
yaşama tutunacak,
elim elini tuttu...
senden başka her şeyi
sanki bellek unuttu...

ne fırtınalar gördüm...
yokluğumu haykırdı...
dikenli çetin yolda
umutlarımı kırdı...
ellerime uzanan,
verdiği bir akımla
farklı boyut kazanan
hayatımın anlamı
olan biricik kadın,
her zaman ve her yerde
sen karşıma çık kadın...

şiir yazma yetimin
itiçi gücüsün sen,
umut düşmanlarıma
en büyük öçüsün sen...
her gecen gün daha da
bana hayat sevdiren..
hiç anlatamadığım,
sazların ve sözlerin
birden kilitlendiği,
noktada göz bakışım
sana her şey anlatır...
bütün duygularımı
ölmüş iken canlatır...

yaşama umudunu ,
gözlerinden alırım...
bıraksan yüreğinde,
ömür boyu kalırım...
duygusal gıdamsın sen,
olmazsa olmazımsın...
dünyaya vedamsın sen..

akdevrim.12.07.2007.istanbul...