Sayın Eroral'ın sözlerine şunları ekleyebiliriz ;
Sözleşmede özel hüküm olarak muacceliyet şartının bulunması BK.nun 260. maddesindeki 30 günlük ihtar zorunluluğunu kaldırmaz. Şu imkanı sağlar, diğer ayların kira parası da muaccel olacağından , diğer aylar için ayrıca ihtar gerekmez , kiracı sadece işlemiş olan kira parasını değil , diğer aylara ait kira parasını da peşinen ödemek zorunda kalır. Bir aylık kira parasını 30 gün içinde ödemesi kendisini tahliyeden kurtarmaz.
Saygılarımla.

T.C.

YARGITAY

6. HUKUK DAİRESİ

E. 1991/3160

K. 1991/3535

T. 13.3.1991

• TAHLİYE DAVASI ( Temerrüt Halinde İhtarname Tebliğine Rağmen Borcun Ödenmemesi )

• TEMERRÜT NEDENİYLE AKDİN FESHİ VE TAHLİYE ( Kira Parasının Ödenmesinde Temerrüt Halinde )

• MUACCELİYET ŞARTININ GEÇERLİLİĞİ ( Kira Sözleşmesinde Yer Alan )

• KİRA AKDİNİN FESHİ ( Temerrüt Halinde Gönderilen İhtarnameye Rağmen Borcun Ödenmemesi )

818/m.101/2,260

ÖZET : Taraflar arasındaki kira sözleşmesinde aylık kira parasının işlemeden, peşin ödeneceğine işaret edildikten sonra özel 4. maddesinde, "aylık kiranın zamanında ödenmemesi halinde aynı dönemin diğer aylık kira paralarının muaccel hale geleceği" kabul edilmiştir. Sözleşme ile kabul edilen bu muacceliyet şartı geçerlidir. Bu muacceliyet şartında herhangi bir ihtar öngörülmemiştir. Öbür taraftan, doğrudan doğruya aktin feshi ve tahliye sonucu doğuran ve özel bir temerrüt halini düzenleyen aynı Kanunun 260. maddesinde de muaccel kira paraları için bu maddede öngörülen içerikli ihtarname gönderilip bu ihtarname ile verilen en az otuz günlük süre içinde ödeme gerçekleşmemesi halinde davacı, aktin feshini ve tahliye isteyebilir.
DAVA : Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan tahliye davasına dair karar, Dairemizin 14.1.1990 gün ve 16471-20 sayılı ilamı ile onanmasına karar verilmişti.Bu kararın tashihen tetkiki davacı tarafından süresi içinde istemiş olmakla; dosyadaki bütün kağıtlar okunup, gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Dava, temerrüt nedeniyle tahliye davası olup mahkeme davanın reddine karar vermiştir. Karar, süresinde davacı tarafça temyiz edilmiştir. Davacı, kira sözleşmesinin özel 4. maddesindeki muacceliyet şartına dayanarak davalıya, BK.nun 260. maddesi anlamında ihtarname gönderip borçluyu bu maddeye göre mütemerrid duruma düşürdüğü iddiası ile taşınmazın tahliyesini istemiştir.
Davalı; 1990 yılı Ağustos ayı kira parasının ihtarname keşidesinden bir gün sonra 16.2.1990'da ödediğini, temerrüt halinin söz konusu olmadığını savunmuş, davanın reddini istemiştir.
Taraflar arasındaki 1.6.1989 başlangıç tarihli kira sözleşmesinde; aylık kira parasının işlemeden, peşin ödeneceğine işaret edildikten sonra özel 4.maddesinde, "aylık kiranın, zamanında ödenmemesi halinde aynı dönemin diğer aylık kira paralarının muaccel hale geleceği kabul edilmiştir. Sözleşme ile kabul edilen bu muacceliyet şartı geçerlidir. Bu muacceliyet şartında herhangi bir ihtar öngörülmemiştir. Esasen BK.nun 101/2. maddesindeki genel ilkeye göre miktarı ve vadesi belli olduğundan kira alacakları ihtarsız vadesinde ödenmemesi ile borçlu genel anlamda mütemerrid duruma düşer. Davalının her ay peşin uygulamalara göre ayın 3'üne kadar ödenmesi gereken Ağustos ayı kira parasını ödememiş olması sözleşmedeki özel muacceliyet şartına göre aynı döneme ait diğer aylara ait kira paraları da muaccel olmuş sayılır. Öbür taraftan, doğrudan doğruya aktin feshi ve tahliye sorunu doğuran ve özel bir temerrüd halini düzenleyen aynı Kanunun 260. maddesinde de muaccel kira paraları için bu maddede öngörülen içerikli ihtarname gönderilip bu ihtarname ile verilen en az 30 günlük süre içerisinde ödeme gerçekleşmemesi halinde davacı aktin feshini ve tahliye isteyebilir. Olayımızda da, 1990 Ağustos ayından sonraki diğer ay kira paraları içinde bu olgu gerçekleştiği halde tahliye yerine davanın red edilmesi yukarıda açıklanan gerekçelere aykırı görüldüğünden kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ilk HUMK.nun 428. maddesi uyarınca hükmün ( BOZULMASINA ), istek halin de peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 13.3.1991 tarihin de oybirliğiyle karar verildi. (KAZANCI)