50. madde kredi kartları aidatları için uygulanan hükme çok benziyor. ancak yargıtayın "...her an başkalarının araması veya başkalarınca aranarak konuşması için hazır bulundurulmasının karşılığı bir sabit ücret ödenmesi...aklın mantığın ve hakkaniyetin gereğidir.", şeklindeki gerekçesi alınan sabit ücretin dürüstlük ilkesine aykırı düşmediğini açıklıyor gibi. bence yargıtay önüne gelen olayda yine aynı gerekçeyle karar verecektir.

belki bu ücret müzakere edilmeden sözleşmeye eklenmiştir denilebirlimi? ancak bu kezde 406 s.y. zamanında yapılan sözleşmeler geçerli olacak