T.C.
YARGITAY
12. HUKUK DAİRESİ
E. 1996/5916
K. 1996/6380
T. 14.5.1996
• AYNI ALACAK İÇİN İKİNCİ TAKİP ( Tahsilde Tekerrür Olmamak Kaydıyla Mümkündür )
• DERDESTLİK ( İtiraz Olarak İleri Sürülmesi Gerektiği )
2004/m.269
ÖZET : Tahsilde tekerrür olmamak kaydıyla ve ayrıca derdestlik itirazında da bulunulmamışsa ikinci bir takip yapılmasında yasal bir engel yoktur.

DAVA: Merci kararının müddeti içinde temyizen tetkiki Borçlu tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahalinden daireye 18.4.1996 tarihinde gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü:

KARAR: Takip talepnamesinde 1993 yılı Haziran ayından 1995 yılı Mart ayı sonuna kadar işlemiş 50.160.000 lira kira alacağının faiz ve icra masraflarıyla birlikte tahsili istenilmiştir. 51 örnek ödeme emrinin tebliği üzerine borçlu icra müdürlüğüne verdiği itiraz dilekçesinde alacaklı idarenin 1993/2126 sayılı dosyadaki alacağın yeniden talep edildiğini, alacaklının fazladan bu döneme takip yapmakla bariz bir hataya düştüğünü ileri sürmüştür. Tekirdağ 2. İcra Müdürlüğünün 1993/2126 sayılı takip dosyasında 1993/Haziran, Temmuz, Ağustos ve Eylül ayları kira bedelinin tahsili istenilmiş, borçlu süresi içerisinde itiraz ettiğinden takip durmuş, alacaklı idare vekiline itiraz dilekçesi tebliğ edilmemiş, bu dosyada takipsiz bırakılmıştır. Tahsilde tekerrür olmamak kaydıyla ikinci bir takip yapılmasında yasal bir engel yoktur, ayrıca derdestlik itirazında da bulunulmamıştır. Borçlunun 1993 yılı Haziran, Temmuz, Ağustos ve Eylül ayları dışındaki kira bedelleri hakkında itirazı yoktur ve bu aylara ait takip kesinleşmiştir. Borçlu ilk takip konusu aylar kira bedellerini ödediğini kanıtlayamadığından 9.120.000 lira hakkındaki itirazın kaldırılması ve tazminatın bu miktar üzerinden hükmedilmesi ve fazlaya ilişkin talebin reddedilmesi gerekirken bütün alacağı kapsar şekilde itirazın kaldırılmasına karar verilmesi isabetsiz olduğu gibi takip talepnamesinde tahliye istemi bulunmadığı halde tahliyeye karar verilmesi de doğru değildir.

SONUÇ: Borçlunun temyiz itirazının kabulü ile merci kararının yukarıda yazılı nedenle İİK.nun 366. ve HUMK.nun 428. maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 14.5.1996 gününde oybirliğiyle karar verildi.