Merhaba, 3 yıldır evliyim. çocuğumuz yok. Eşim sık sık ef oldu küs püf oldu küs beni canımdan bezdirdi..üstelik bu küstüğü gelişigüzel şeylere kendisi sebebiyeti bilerek veriyor küsebilmek için.Küstükten hemen sonra odasını yatağını yemeğini hatta çamaşırını bile ayırıyor ben evde yokmuşum gibi davranıyor. En az 2 ay sürer küsmeleri..ve her seferinde küser küsmez söylediği ilk söz ben senle anlaşamıyorum boşanıcam ayrılıcam vs..son derecede ciddi bir tavırla bunları yapıyor, ben her seferinde evliliğimi kurtarmak adına haklı olmama rağmen hep alttan alıp yalvar yakar barışmaları sağladım..ben de ne onur ne gurur kaldı.Zaten evliliğimiz süresince eşim ve de annesi bana hep alaylı davranıyorlar..sürekli iletişimleri beni küçümsemek horlamak matrak geçmek üzerine kurulu..gelip gitmeyen aileme bile zaman zaman eşim ve annesi dil uzatır oldular.Amaçları beni boşanma lafıyla korkutup sindirmek ve istedileri gibi her bi işlerinde uşakları gibi kullanmak. Ben artık hakkımı arar olunca da çakalsın fesatsın şerefsiz pezev.. gibi kötü sözlere maruz kaldım. Bana bi defasında şiddetde gösterdi ama affettim şikayetçi olmadım dahası çok dayak yerdim ama 3 yıldır sustuğum için yemedim. ayrıca maaşımıda eşim çeşitli bahanelerle kontrol altına almak istiyor ama kendi kazancının hesabını ise vermeyeceğini söylüyor.Eşim en son çocuk istemediğinide söyledi ben anlam veremedim. Şu anda evlilik öncesi babasının aldığı evde ikamet ediyoruz. Tapu eşimin adına. Eşim şu anda yine küs yine ayrı ben taşıncam diyor senden de ayrılcam diyor. Maksadı eve kardeşini yerleştirmek. Ben sürekli bu çeşit baskılardan dayatmalardan çok bunaldım. Zaten kazancınıda ihtiyaçları olmadığı halde ailesine veriyor. Bizim için bi faturaları ödeyip bi iki mutfak alışverişi dışında bişi yapmıyor.Kazancı oldukça iyi ama ben bi çöpünü göremedim. Bana gelince bişi yok. Çalış başının çaresine bak ve bana katkıda bulun aman yük olma diyor. Bizim bi sosyal hayatımız bile yok annesi istemediği için.Keza eşimin kendi de taraftar değil bana sürekli sen külkedisisin diyor..Eşim annesi ne derse onu yapıyor. Aslında artık ben de ayrılmak istiyorum. Eşimle bi sonumuz yok gibi görünüyor. Kendisi evden gitcem dedi ama hala gitmiyor boşancam dedi ama hala bi başvurusu yok. Dedigim işleri güçleri benlen matrak geçmek. Küs olduğundan kendi işine geldiği gibi vakit geçiriyor. istediği zaman gidip istediği zaman gelip nerde kimle naptığını bilmiyorum.Aynı çatı altında iki yabancı gibiyiz. Artık çok sıkıldım bu davranışlarından.Bunlar bana eziyet bi çeşit psikolojik şiddet değil mi ?Yıpratmak değil mi ? çok yıldım.. Ekonomik maddi manevi sosyal her yönden bana ambargo uygulanıyor. Ben de çalışan biriyim 2500 tl. kadar maaşım ve sigortam var.Ben kazancımla evlendiğim ilk günden evin eksiklerine alışveriş yapıyorum ayrıca mutfağada aldım kendi ihtiyaçlarımıda kendi kazancımdan yapıyorum ama eşim yetinmiyor. Kendi maaşından kalanı ise bağış yaptım hayır işlerine verdim diye çocuk kandırır gibi davranıyor ama ve her fırsatta işine gelmezse kapı açık ev benim defol git diyor. napsam yaranamıyorum. Bana hiç saygısı yok her fırsatta bana değer vermediğini göstermeye çalışıyor..sanırsın beni uşak diye almış zaten başka bi muamele görmedim.şimdi ben evden gitmek ya da bi süre sonra gönderilmek istemiyorum. Eşimin evden gitmesi için ne yapmalıyım ? Ayrılcağım vakit yasal haklarım neler ? tazminat alabilir miyim ya da nafaka ? tşk. eder iyi günler dilerim.