|
|
|
|
|
|
Gereği düşünüldüğünde oturacak mısınız? 
|
|
 |
|
 |
|
Duruşmanın başından sonuna kadar oturduk.
Sanık müdafiileri, Baro Avukat Hakları Merkezi görevlileri, izleyiciler olarak toplam 31 kişi idik.
Sayın Kavili, duruşma salonuna girerken bana " En başa sen otur, yanına ben oturacağım" dediğinde, bana jest yapıyor sanmıştım. Oysa isnad edilen suçlardan birisi "kürsüye yürümek" idi. Yine "kürsüye yürümek" isterse benim kendisini engellemem için yanına oturtmak istediğini anladım. Sanık Kavili savunma makamında, müdafiilerle birlikte oturarak ifadesini verdi.
Elimdeki duruşma tutanağı 4 sayfa olup, 3 sayfası sanığın usul hakkındaki talepleri ve red kararları ile dolu.
Sanık ifadesinin büyük bir bölümünü kendisi zabıt katibine yazdırdı.
Mahkeme başkanı, sakin olarak başladığı duruşmaya son talebi duyunca aniden duruşmayı bitirip, erteledi.
Son talebin son bölümü aynen şöyledir: "mahkeme başkanını reddetmiyoruz ve eğer çekilmek istiyorsa takdirine bırakıyoruz" Bunu duyan başkanın yüzü allak bullak oldu ve aniden duruşmayı bitirdi. Benim korkum, Sayın Başkanın duruşmadan hemen sonra emeklilik müracaatında bulunmaya gitmiş olması idi...
Sayın Ömer Kavili'yi savunma sanatına katkılarından dolayı kutluyorum. Ceza Hukuku ve Usul Hukuku dersleri alan öğrencilerin ve stajyerlerin mutlaka Sayın Kavili'nin duruşmalarını takip etmelerini öneririm.
Bu arada ben duruşmada ne yaptım? Hayatımda 2 duruşmada hiçbir şey yapmadım. Birisi bu duruşmaydı, diğeri de yine Kavili'nin Ankara'da yargılandığı dava duruşması idi.
