T.C.
DANIŞTAY
DAIRE 3
Esas No.
1995/2767
Karar No.
1995/4204
Tarihi
13.12.1995
6183-AMME ALACAKLARININ TAHSIL USULÜ HAKKINDA KANUN ( AATUHK )/70
HACİZ
DEVLETE AİT MALLARIN HACZİ
ÖZET
DEVLETE AİT MALLARIN, HACZEDİLEMEYECEĞİ HAKKINDA.
İstemin Özeti : Davacı belediye başkanlığı adına, muhtelif dönemlere ait vergi borçlarının tahsili amacıyla su gelirleri üzerine uygulanan haciz işlemine karşı açılan davayı; 1580 sayılı Belediye Kanununun 19.maddesinin 7. bendinde yer alan belediye vergi ve resimleri ile hidematı ammeye muhtas ve akar olmayan emval ve eşyası üzerine haciz konulamıyacağı yolundaki hüküm ile belediye vergi ve resimleri ile amme hizmetine ayrılan ve gelir getirmeyen emval ve eşyası üzerine haciz konulamayacağının belirtilmek suretiyle belediyelere bir ayrıcalık tanındığı, aynı Kanunun belediyelerin haklarını, selahiyetlerini ve imtiyazlarını düzenleyen 19.maddesinin 4/A bendinde, doğrudan doğruya yapılmak ve işletilmek şartıyla su, havagazı, elektrik, tramvay tesisatı kurmak ve işletme görevinin belediyelerin hakkı olduğu, belediyelerin, bu işlerin tesis ve işletilmesi için müddeti kırk seneyi tecavüz etmemek ve şeraiti devletçe müttehaz kaidelere muvafık olmak üzere imtiyaz da verebilecekleri kuralına yer verildiği, bu durumda belediyelerin kanunun kendilerine yüklediği su tesisatı kurmak ve işletme görevini yerine getirirken su bedeli olarak tahsil ettikleri gelirlerini, kar amacı güderek elde ettikleri gelir gibi düşünmenin mümkün olmadığı, su bedellerinin hizmetten yararlanan kimselerin bunun maliyetine katlanmaları düşüncesinden kaynaklanması ve bunun yanı sıra hizmetin ihtiyaç duyduğu mali finansmanın karşılanması amacıyla tahsis edilen gelir olması nedeniyle bu bedellerin ayrıca kamu hizmetine tahsisi yönünde karar alınmasına gerek bulunmadığından kanunen yapılması zorunlu olan bir faaliyeti yürütmekle görevli olan belediyelerin, bu faaliyeti yürütürken ihtiyaç duydukları mali kaynaklardan yararlanmalarının kısıtlanması, vazifenin gereği gibi yerine getirilmesini engelleyeceğinden bu bedelleri üzerine uygulanan haciz işleminde yasaya uyarlık görülmediği, nitekim Danıştay Üçüncü Dairesinin 14.6.1994 gün ve E: 1994/1499, K: 1994/2005 sayılı kararının da bu yönde olduğu gerekçesiyle kabul ederek haciz işlemini iptal eden ... Vergi Mahkemesinin 21.2.1995 gün ve E: 1994/521, K: 1995/125 sayılı kararının; 6183 sayılı Yasanın 3986 sayılı Yasanın 16. maddesiyle değişik 70.maddesi uyarınca uygulanan haciz işleminde yasaya aykırılık bulunmadığı ileri sürülerek bozulması istemidir.
Savunmanın Özeti : Savunma verilmemiştir.
Tetkik Hakimi : ...
Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar Vergi Mahkemesi kararının bozulmasını sağlayacak durumda bulunmadığından, temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.
Savcı : ...
Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49. maddesinin 1. fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp Vergi Mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.
Açıklanan nedenlerle temyiz isteminin reddiyle Vergi Mahkemesi kararının onanmasının uygun olacağı düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Üçüncü Dairesince işin gereği görüşülüp düşünüldü:
6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun Haczedilemeyecek Mallar başlıklı 3986 sayılı kanunun 16. maddesiyle değişik 70. maddesinin birinci bendinde; 233 sayılı Kamu İktisadi Teşebbüsleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararname hükümlerine tabi iktisadi devlet teşekkülleri, kamu iktisadi kuruluşları, bunların müesseseleri, bağlı ortaklıkları, iştirakleri ve mahalli idarelerin malları hariç olmak üzere Devlet malları ile hususi kanunlarında haczi caiz olmadığı gösterilen malların haczedilemeyeceği hükme bağlanmış olup, anılan değişiklik 7.5.1994 tarihinde yürürlüğe girmiştir. Dosyanın incelenmesinden, anılan kanun maddesindeki değişiklik üzerine Vergi Dairesi Müdürlüğünce, davacı belediye başkanlığının Nisan 1994 ve sonraki dönemlere ait vergi borçlarının tahsili amacıyla su gelirleri üzerine haciz konulduğu, bunun üzerine açılan dava Vergi Mahkemesince 1580 sayılı Belediye Kanunu kapsamında değerlendirilerek hizmetten yararlananlara su sağlamanın bir amme hizmeti olduğu, bu nedenle su gelirleri üzerine haciz konulması halinde anılan hizmetin yerine getirilemeyeceği gerekçesiyle kabul edildiği anlaşılmaktadır. Dava konusu edilen su gelirleri üzerine uygulanan haciz işlemi belediyenin Nisan 1994'ten sonraki dönemlere ilişkin vergi borçlarından kaynaklanmakta olup, 6183 sayılı Kanunun 70 inci maddesindeki değişikliğin 7.5.1994 tarihinde yürürlüğe girdiği göz önünde bulundurulduğunda, Vergi Mahkemesince su gelirleri üzerine uygulanan haciz işleminin anılan kanunun 3986 sayılı kanunun 16. maddesiyle değişik 70 inci maddesi yönünden de değerlendirilmek suretiyle karar verilmesi gerekirken sadece Belediye Yasası yönünden değerlendirilerek karar verilmesinde hukuki isabet görülmemiştir.
Açıklanan nedenlerle temyiz isteminin kabulü ile Vergi Mahkemesinin 21.2.1995 gün ve E: 1994/521, K: 1995/125 sayılı kararının bozulmasına, 215.000.- lira temyiz yargılama giderinin davacı belediye başkanlığından alınarak Vergi Dairesi Müdürlüğüne verilmesine 13.12.1995 gününde oybirliğiyle karar verildi.