Hayatımın önemli sayılacak kadar uzun bir bölümünde, o kadar büyük ve derinden etkileyen bir aşk hikayesinden sağ salim olarak sıyrıldım ki, artık ömrümün geri kalan bölümünde hiçbir insan beni bu kadar üzemez diyebilirim. Aşk kitabını okudum ve rafa kaldırdım. Ben aşk çilemi doldurdum. Belki şükretmeliyim. Kendimi bir kuş kadar özgür ve önü açık hissediyorum. Ben aşkımın adına, 'reddedilmenin dayanılmaz hafifliği' koydum.