Olayda BK.117'nin uygulanması gerektiğini düşünüyorum.Zira öncelikle olayda her iki tarafa borç yükleyen bir akit var.Bu akitte taraflardan işsahibi olan belediye üzerine düşen borcu yani inşaatın yapılacağı taşınmazın teslimini esasen yapmıştır.Yani birincil borcu olan yer teslimini gerçekleştirmiştir.Nitekim buna dayanarak müteahhit işe başlamış ve işin devamı sırasında arkeolojik varlıklar nedeniyle iş durmuştur.Burada artık objektif bir imkansızlık sözkonusudur.Sözleşmenin tarafı her kim olursa olsun aynı netice ile karşılaşılacaktır.Taraflar dışında bir merciinin bağlayıcı olan kararı nedeniyle ifa imkansızlaşmıştır ve kanaatimce bu durum işsahibinin rizikosu içinde değildir.BK.117'nin uygulanması için bu imkansızlığın zaten sözleşmeden sonra meydana gelmesi gerekmektedir aksi hal yani sözleşmenin başlangıcındaki imkansızlıkta sözleşme butlan ile karşılaşacaktır.
Bu olayda yüklenicinin hiçbir kusuru olmaksızın sözleşme artık imkansız hale gelmiştir.Bu nedenlede yüklenici yapmış olduğu masrafları ve belediyeye geçen artı değerleri isteyebilecektir diye düşünüyorum.


15. HUKUK DAİRESİ
E. 1997/1139
K. 1997/2483
T. 12.5.1997
• İMKANSIZLIK ( Eser Sözleşmesinin Parsellerin Tevhit İşlemlerinin Mümkün Olmayışı Nedeniyle İfa Edilememesi )
• SEBEPSİZ ZENGİNLEŞME ( İmkansızlık Sebebiyle İfa Edilemeyen Eser Sözleşmesi Gereği Bir Tarafın Mal Varlığında Oluşan Artı Değer )
• KAR YOKSUNLUĞU TAZMİNATI ( İfa İmkansızlığı Halinde İstenemeyeceği )
• ESER SÖZLEŞMESİ ( Parsellerin Tevhit İşlemlerinin Mümkün Olmayışı Nedeniyle İfanın İmkansızlaşması )
818/m.61,117,355
ÖZET : Eser sözleşmesi; parsellerin tevhit işlemlerinin mümkün olmayışı nedeniyle sözleşmenin imkansız hale gelmesinden dolayı ifa edilemiyorsa, taraflar sebepsiz zenginleşmeden dolayı, karşı yanın mal varlığında oluşan artı değerleri isteyebilirler.
Yüklenici, arsa sahibinden kâr yoksunluğunu talep edemezse de, arsa için ödediği parayı, proje bedelini ve yaptığı çalışmalardan dolayı, arsada oluşan değer artışını isteyebilir.
DAVA : Mahalli mahkemesinden verilen hükmün duruşmalı olarak temyizen tetkiki davalılar vekili tarafından istenmiş olmakla; dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra, işin gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacıların diğer temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2- Üzerine inşaat yapılması kararlaştırılan 1 ve 37 parsellerin tevhit işlemlerinin mümkün olmayışı nedeniyle sözleşmenin imkansız hale geldiği hususunda tarafların bir uyuşmazlıkları bulunmadığı gibi, bu yön bilirkişi raporuyla da saptanmıştır ( BK. m. 117 ). Bu bakımdan yanlar sebepsiz zenginleşme kuralları uyarınca verdiklerini birbirlerinden isteyebilir. Burada istenebilecek şeyler, karşı yanın mal varlığında yaratılan artı değerlerdir. Davacı yükleniciler birleştirilen Kartal Birinci Asliye Hukuk Mahkemesi'nin 96/1 esas sayılı dosyasında davalı arsa sahibine Alman Markı olarak ödemeler yaptığını, her parsel için gerek tevhit, gerekse müstakilen inşaat yapılmak üzere çalışmalarda bulunduklarını, bu arada proje çizdirdiklerini iddia etmiştir. Davacılar, davalı arsa sahibinden kar yoksunluğu isteyemezler ise de, davalıya yapılan ve iadesi gereken para ödemelerini ve davalının arsa payı oranında mal varlığına kattığı değerleri talep edebilir. Öyleyse mahkemece davacıdan, davalıya yapılan ödemeler tutarının ne olduğu açıklattırılmalı ve kanıtlanırsa bu ödemeler ile yaptırılacak bilirkişi incelemesi sonucu arsa için davalı yararına olan değerler bulunmalı, böylece bunların toplamı hüküm altına alınmalıdır. Bu hususlar üzerinde durulmadan eksik incelemeyle her iki davanın da yazılı gerekçelerle reddi doğru olmamış, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın 2. bentte açıklanan nedenlerle davacılar yararına ( BOZULMASINA ), 1. bent gereğince diğer temyiz itirazlarının reddine, 750.000.TL. duruşma vekillik ücretinin davalıdan alınıp davacılara verilmesine, ödediği temyiz peşin harcın istek halinde temyiz eden davacılara geri verilmesine, 12.5.1997 gününde oybirliğiyle karar verildi.
Kazancı Yay.