Bir öğrenci olarak, bu tür olaylar beni gerçekten üzmekte. Aslında bunlar toplumda yargılamanın üç ayağını teşkil eden unsurları (hakim-savcı-avukat) eşit görmeme psikolojisinden kaynaklandığını düşünüyorum. İnsanlar hakimle, savcıyla konuşmaya bile çekinirken avukata karşı yaklaşım tarzlarının bambaşka olduğunu gözlemliyorum. Bu konuda Barolar Birliği ne yapabilir, hiç bir fikrim yok. Sorun , avukatın devlet erkanının dışında bırakılmış, ÖZEL bir statüye sahip olduğu görüntüsüdür. Bu gibi durumları aşmış (hatta belkide hiç yaşamamış) ülkelerin mevzuatlarını, işleyişini ve toplum yapılarını incelemek; daha sonra bu yönde bir çalışma yapmak gerektiği kannatindeyim.

Başkası ne düşünür bilmem fakat bir kişinin avukatı bıçaklaması değil; bıçaklamayı düşünmesi ve bunu aklına cesurca getirebilmesi bile bazı problemlemlerin açık delilidir. En kısa zamanda aşılması dileğiyle.

saygılarımla...